De westerse angst symboliseren (en misschien zelfs in overdreven mate typeren), overtuigende rollen gemixt met psychologische aspecten en het meeslepende verhaal.
Het uitrekken van een gebeurtenis. Geloofwaardigheid van de CIA en overheid.
Het verhaal
Perfecte samenhang
Het is altijd de grote vraag wat een serie goed maakt, is het juist die ene scene of persoon? Waarschijnlijk is er niet een vaste regel waarom iets goed is en moet het afzonderlijk bekeken worden, de tijden veranderen immers en zo ook onze smaak. Het kopje verraad het eigenlijk al maar deze serie kent een stabiel niveau. De serie duurt bijna uur lang maar kent niet de zogenaamde dip momentjes. Het tempo ligt vrij laag en dat is opmerkelijk omdat er dan eerder een moment van verveling kan ontstaan bij de kijker. De scene’s lopen erg goed over. Later in de serie worden gebeurtenissen wel erg uitgerekt. Het tempo blijft hetzelfde als is dit voor je gevoel wat lager. Het is wat onduidelijk of dit bewust is gedaan om het natuurlijker over te laten komen, voor de kijker is het al wel duidelijk. De constante twijfel die steeds terug komt is wel interessant.
Wat doe je als iets niet mag?
Als iets niet mag bij de CIA dan zou een normaal iemand stoppen. Carrie uit Homeland denkt hier iets anders over en neemt het met de privacy iets minder nauw. Zij weet het zeker, Brody moet een terrorist zijn en ze ziet patronen. Hoe is ze hier achter gekomen? Hang gewoon wat camera’s op in zijn huis als zijn gezin hem ophaalt bij het vliegveld.
Het is natuurlijk de vraag hoe dat ongezien kan, in de serie lukt dit. Echter staan er ook een bak vol met journalisten voor de deur, die hebben niet gezien? Dat is je natuurlijk lastig voor te stellen, en misschien zelfs een puntje van kritiek.
Het subtiel verwerken van aanwijzingen is leuk gedaan maar ook niet overdreven. Het zet de kijker aan het denken, wat doet Brody toch steeds met zijn handen?
Karakters
De serie draait eigenlijk om twee personen. Daarnaast zijn een heleboel situaties waar we wel achtergrond informatie krijgen over andere karakters. Het fysieke acteerwerk is goed uitgevoerd en psychologische aspect komt sterk naar voren. De absolute topper (en waar ik persoonlijk een zwakte voor heb ontwikkeld) is toch wel Claire Danes met de rol van Carrie. De rol van Damien Lewis is zeker niet verkeerd! In verhouding met anderen in de serie is het ietsjes minder sterk, dit komt mede door het slechte vocale werk, zijn uitspraak van het Arabisch is volgens arabisten zelfs lastig te verstaan.Wordt de serie hier minder van als normale kijker? Nee. Hieronder gaan we er uitgebreider op in, echter bevat die tekst wel spoilers, je bent gewaarschuwd!
Audio
Bij een serie zoals deze ga je al snel denken aan snelle muziek. Een vast tempo, spelen met het volume om spanning op te bouwen en ga zo maar door. Dit is natuurlijk ook wel van toepassing bij deze serie want waarom zou je daar een groot risico in nemen? Om het net iets anders aan te pakken hebben de makers er voor gekozen om er flink wat Jazz muziek in te gooien. Verwacht geen gewelddadige scene met Jazz op de achtergrond, dan begrijp je het niet. Het zijn de mooie dat het allemaal anders gaat. Momenten van chaos en hectiek, het zoeken naar een alternatief. Deze aanpak geeft de serie iets unieks en zorgt voor een bepaalde sfeer die erg goed uitpakt.
Overige
Elke review is bij ons uniek net zoals de inhoud! Daarom hebben we Overige op de scorelijst staan. Homeland maakt gebruik van een angst die zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. Wij vinden dit een zeer gewaagde zet van de makers. Het beeld neerzetten dat iedereen er één is komt misschien niet direct naar voren maar valt wel degelijk uit de serie te herleiden. Achterliggende gedachtes kunnen wij bij Gamemind zeer waarderen! Wij steunen dit soort initiatieven en in dit geval door een hoog cijfer te geven voor overige.
Conclusie
Homeland is een serie die een interessant onderwerp aansnijd. Het mystieke en gedraai van Brody zet de kijkers misschien wel op het verkeerde been. Op bepaalde momenten gaat je zelfs twijfelen aan personen die je voorheen als te vertrouwen beschouwde. Het is werk dat af is op het eerste gezicht. De echte (serie)purist zal zich gaan storen aan de geloofwaardigheid van de CIA en het gesproken Arabisch is ook niet al te best (het door westerse acteurs gesproken). Er zal ongetwijfeld kritiek zijn geweest van verheerlijking van de islam, dit doet er totaal niet in onze ogen. Het laat een verhaal zien dat beide kampen kan schaden. Het gaat in een fictieve serie ook niet om de waarheid en hopelijk kunnen mensen dat scheiden tijdens het kijken. Het gegeven cijfer mag er wezen, en het is in onze ogen ook zeker een aanrader!
Laat een reactie achter